αρκεβούζιον

και αρκο- και αρκιμπούζο, το (Μ ἀρκεβούζιον)

1. μεσαιωνικό όπλο με το οποίο μπορούσαν να εκτοξεύουν βέλη ή σφαιρικά πέτρινα βλήματα

2. εμπροσθογεμές τουφέκι που το πυροδοτούσαν με σφύρα και φιτίλι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. archibugio ή archibuso, με την ίδια σημασία (πρβλ. γαλλ. arquebuse, γερμ. Hakenbuchse)].